میلاد تو

میلاد تو

سال نوات

در کنارگذشته

چون شاخه های درختی باد

که افقهای تازه را هدف می کند

و ریشه هایش

دوردستهای تاریکی ها را

...به میوه های شادی میرساند

نقطه تکین

نقطه تکین

این رشته افکار بر گردن خود

من خود تنیده ام

تا روز و شب در نگاه آرزوهای من یکی است

وین وحشت و هراس

از رفت و آمد لحظه ها

روح تکیده مرا

در کالبد زمان

...بی چاره کرده است

تو نقطه تکین معادله منی

دیگر از نوسان

در محور ایکس ها خسته گشته ام

تا درنگاه تو بی نهایت شوم

...دست مرا بگیر

ربایش چشمانت

ربایش چشمانت

خروش و غرش طوفانها

خشم تمام آتشفشانها

لرزش همه زمین لرزه ها

جوشش تمام سیلابها

راز همه کهکشانها

...در ربایش چشمان توست

خسته ام

خسته ام

در گلدان خشک نفسهایم

گل امید خواهم کاشت

وروزی به خود اجازه خواهم داد

که رو به آینه فریاد کنم

وآن چه رادرخودخفه کرده ام بگویم

که خسته ام