Tuesday, September 18, 2007

واژه های هوس
این کودکان شعر
فرزندگان هرزگی فکر منند
واین ناله های من
چون ناله های مادری است
که از بستر شبانه پدر آدمیت آبستن است
و با هر دردی
انتظار آن می رود
کاین کودک حرام
دامن آلوده ی فکر مرا سبک کند
اما دریغ
که مادر فکر من
تا تولد واژهای خوشبختی
هزاران مرگ را
در بستر زایمان خود بدوش می کشد

2 comments:

Aigin said...

The great. I think the boundary between reality and fantasy is going to be vanished in your words. In near future your description of reality will contribute us to understand the big question, life.
Many thanks.

MEisAM said...

Thank you Hadi for your nice comment.