اوج

واین تکرار نیمروزها و نیمشبها

واین دیوار خستگی ناپذیرتن

...واین فاصله که با نفس میرود

آه بنگر که درین کوچه که خلوتش می دانی

چقدر خاطره چال است

واین همه آسمان که بر سر تو است

!همیشه زیر سوال

با کدام نگاه آشناترست

این اوج درپستی من؟